ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΟΥΒΑΡΗ http://www.sentragoal.gr
«Αποκλείεται να λείψω. Δεν πρόκειται να το χάσω για τίποτα στον κόσμο. Εξάλλου θα είναι όλοι οι φίλοι μου εκεί. Δεν θα είμαι εγώ αυτός που δεν θα εμφανιστεί...» ήταν η αφοπλιστική απάντηση του Ντράζεν στον πατέρα του. Που να `ξερε, όμως, ότι η μοίρα του είχε στήσει άσχημο παιχνίδι...
Η τελευταία συνέντευξη του Ντράζεν στο περιοδικό «Τρίποντο» και στον Βασίλη Σκουντή. Δημοσιεύτηκε τη μέρα που έγινε γνωστός ο θάνατός του... |
«Ο πρόεδρος (σ.σ. Παύλος Γιαννακόπουλος) είπε την αλήθεια. Βρισκόμαστε πολύ κοντά. Ο Λεγκάριε (σ.σ. ο ατζέντης του) θα βρίσκεται στην Αθήνα στις 20 Ιουνίου και τότε θα τελειώσουμε. Θα υπογράψουμε πριν αρχίσει το Ευρωμπάσκετ» ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του Ντράζεν, ο οποίος έδινε την υπόσχεση του: «Θέλω να παίξω σε μία ομάδα που θα πάρει το πρωτάθλημα της Ευρώπης και το είπα στον Στόγιαν. `Εσύ, ο Γκάλης, εγώ και τα άλλα παιδιά του Παναθηναϊκού, αν είμαστε μαζί θα κάνουμε τον Παναθηναϊκό πρώτο στην Ευρώπη και τον κόσμο του ευτυχισμένο. Έρχομαι στην Ευρώπη για να καταβροχθίσω τα πάντα!»
Το συγκεκριμένο τεύχος του περιοδικού είχε κρεμαστεί στα περίπτερα και στα ψιλικατζίδικα την Τρίτη 8 Ιουνίου 1993. Με τον Ντράζεν χαμογελαστό να ετοιμάζεται για... μεγάλα πράγματα στον Παναθηναϊκό. Τι ειρωνεία...
Η μοιραία στιγμή...
Με τη φανέλα της Τσιμπόνα «έχτισε» το όνομά του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ |
Λίγο αργότερα κατέφθασε η 23χρονη Κλάρα Ζάλαντζι, φίλη του Ντράζεν Πέτροβιτς μοντέλο και μπασκετμπολίστρια προκειμένου να τον παραλάβει. Στο αυτοκίνητο επενέβαινε και η 23χρονη –και όχι... 53χρονη όπως είχε γραφτεί τότε- Τουρκάλα Χιλάλ Εντεμπάλ, επίσης μπασκετμπολίστρια και μέλος της εθνικής της χώρας της. Ο Ντράζεν επιβιβάστηκε στη θέση του συνοδηγού και ξεκίνησαν τη διαδρομή με προορισμό την πρωτεύουσα της Βαυαρίας.
Το Πόρτλαντ επέλεξε τον Ντράζεν στο νούμερο 60 του ντραφτ αλλά δεν πήρε τις ευκαιρίες που ήθελε |
Το άκουσμα της είδησης...
Στα προκριματικά του Ευρωμπάσκετ, ο Ντράζεν σημείωσε τον τελευταίο του πόντο κόντρα στη Σλοβενία |
Ο Λευτέρης Σούμποτιτς ήταν ο πρώτος που πληροφορήθηκε την είδηση, έχοντας προηγηθεί το τηλεφώνημα από τον Στόγιαν Βράνκοβιτς: «Χτύπησε στις επτά το πρωϊ. Ήταν ο Βράνκοβιτς από το Ζάγκρεμπ. Με τρεμάμενη φωνή και κλαίγοντας μου είπε ότι ο Ντράζεν είχε σκοτωθεί. Μου είπε ακόμα ότι ο Ντράζεν θα ερχόταν σίγουρα στην Ελλάδα και θα έπαιζε στον Παναθηναϊκό...».
Στις 7 Ιουνίου 1993 ο σούπερ σταρ του ευρωπαϊκού μπάσκετ άφησε την τελευταία του πνοή στον αυτοκινητόδρομο της Βαυαρίας |
Δύο μέρες πριν από το τραγικό συμβάν ο πρόεδρος του Παναθηναϊκού Παύλος Γιαννακόπουλος βρίσκονταν στο σπίτι του μαζί με τον Ζέλικο Παβλίσεβιτς και τακτοποιούσαν τις εκκρεμότητες μιας σπουδαίας μεταγραφής! Όμως ήθελε πάση θυσία να μιλήσει στον Ντράζεν. Να ακούσει για μια ακόμη φορά ότι η μεταγραφή είχε κλείσει! Αμέσως του τηλεφώνησε στο Βρότσλαβ και ο «Μότσαρτ» βάλθηκε να τον καθησυχάσει: «Πρόεδρε τα είπαμε. Αύριο θα είμαι στην Ζάγκρεμπ και μετά θα έρθω στην Αθήνα για να υπογράψω». Ο Παύλος Γιαννακόπουλος ευχαριστούσε συνέχεια τον Παβλίσεβιτς, αφού ήταν ο συνδετικός κρίκος –μαζί με τη βοήθεια του Στόγιαν Βράνκοβιτς- για την ολοκλήρωση της μεταγραφής.
Η ταυτότητα του Ντράζεν. Εκδόθηκε στις 7 Ιουνίου 1983 και έληγε 10 χρόνια μετά. Ακριβώς τη μέρα του θανάτου του... |
Κατέκτησε τα πάντα στην καριέρα του, ενώ με τη φανέλα της Ρεάλ θα έχει να θυμάται τον επικό τελικό με την Καζέρτα στο ΣΕΦ |
Το ίδιο ανυπόμονος ήταν και ο Νίκος Γκάλης -για τον οποίο ο Ντράζεν είχε πει ότι «αν είμαι εγώ ο γιος του διαβόλου, τότε ο Γκάλης είναι ο ίδιος ο διάβολος»- ο οποίος είχε πει πριν από μια δεκαετία: «Ήξερα ότι είχε συμφωνήσει. Με τον Ντράζεν θα κάναμε αχτύπητο δίδυμο. Θα χανόταν η μπάλα!»
Πλήθος κόσμου επισκέπτεται καθημερινά τον Ντράζεν στην τελευταία κατοικία του... |
Το χρονικό της καριέρας του...
1964: Ο Ντράζεν Πέτροβιτς βλέπει το πρώτο φως του ηλίου στις 22 Οκτωβρίου στη πόλη Σίμπενικ της –τότε Ενωμένης- Γιουγκοσλαβίας.1977: Στα 13 του χρόνια αρχίζει τις πρώτες προπονήσεις στο μπάσκετ, έχοντας πρότυπο τον μεγαλύτερο αδερφό του Άτσο.
1979: Συμμετέχει με τη Σιμπένκα στο πρωτάθλημα παίδων και παράλληλα στις προπονήσεις της ανδρικής ομάδας.
1980: Με την εθνική ομάδα παίδων της Γιουγκοσλαβίας κατακτά το χάλκινο μετάλλιο στο πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Τουρκίας.
«Θα χανόταν η μπάλα με τον Ντράζεν» είχε δηλώσει ο Νίκος Γκάλης πριν από μια δεκαετία στο ΕΘΝΟΣΠΟΡ |
1983: Ο Ντράζεν οδηγεί τη Σιμπένκα στην κατάκτηση του πρωταθλήματος, ωστόσο ο τίτλος αφαιρέθηκε από την ομάδα λόγω... κακής διαιτησίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό η ομάδα του δεν τα κατάφερε απέναντι στη Λιμόζ για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά. Παράλληλα στην πανεπιστημιάδα του Καναδά «κρεμάει» το αργυρό μετάλλιο στο στήθος, αλλά στο πρώτο του Ευρωμπάσκετ με την ανδρών στη Γαλλία, «βυθίζεται» στην 7η θέση.
Από μικρός βιάστηκε να κάνει τον κόσμο δικό του... Σαν να το ήξερε... |
1985: Στον τελικό του κυπέλλου πρωταθλητριών κατακτά τον τίτλο με την Τσιμπόνα σημειώνοντας 36 πόντους κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης. Μάλιστα κατάκτησε το νταμπλ στην Γιουγκοσλαβία, ωστόσο δεν τα κατάφερε το ίδιο καλά στο Ευρωμπάσκετ της Γερμανίας αφού περιορίστηκε στην 7η θέση. Την σεζόν 1985-86 και πιο συγκεκριμένα στις 5/10/1985 σημειώνει 112 πόντους (!!) κόντρα στην Ολίμπια Λιουμπλιάνα έχοντας 30/40 δίποντα, 10/20 τρίποντα και 22/22 βολές! Μάλιστα την ίδια χρονιά σημείωσε επίσης 62 πόντους, ενώ συχνά πυκνά είχε 40άρες και 50άρες. Σ' ένα παιχνίδι εναντίον της Λιμόζ πέτυχε 10 τρίποντα, εκ των οποίων τα επτά συνεχόμενα! Στον τελικό κόντρα στη Ζαλγκίρις του Σαμπόνις υπερασπίζεται τον τίτλο του πρωταθλητή Ευρώπης. Παράλληλα επιλέγεται και στο νούμερο 60 του ντραφτ στο ΝΒΑ.
1987: Αν και ο Πέτροβιτς ήταν ο ηγέτης των «πλάβι» η Γιουγκοσλαβία βρήκε μπροστά την τον ψυχισμό και την αποφασιστικότητα των Ελλήνων με αποτέλεσμα να περιοριστούν στην 3η θέση του Ευρωμπάσκετ της Αθήνας. Νωρίτερα είχε κατακτήσει και το κύπελλο Κυπελλούχων κερδίζοντας στον τελικό τη Σκαβολίνι.
1988: Η Τσιμπόνα κερδίζει τη Γιουγκοπλάστικα στον τελικό του κυπέλλου με 82-80 αλλά στο Κόρατς η Ρεάλ παίρνει... ρεβάνς. Παρόλα αυτά ο «Μότσαρτ» έχει μαγέψει τους Μαδριλένους με τις μπασκετικές του μελωδίες και πραγματοποιούν τη μεταγραφή της χρονιάς!
1989: Ο Ντράζεν κατακτά με τη Ρεάλ με το κύπελλο Ισπανίας κερδίζοντας στον τελικό τη Μπαρτσελόνα, ενώ δίνει τη... δική του παράσταση στο ΣΕΦ! Με 62 πόντους οδήγησε τη βασίλισσα στο κύπελλο Κυπελλούχων, αφήνοντας την Καζέρτα (117-113) και τον –επίσης συγκλονιστικό- Όσκαρ Σμιντ με άδεια τα χέρια. Παράλληλα στέφεται και πρωταθλητής Ευρώπης στο Ευρωμπάσκετ του Ζάγκρεμπ, παίρνοντας τη... ρεβάνς από την ελληνική ομάδα στον μεγάλο τελικό.
1990: Η Ευρώπη δεν χωράει τον Ντράζεν ο οποίος πραγματοποιεί το «American Dream» μετακομίζοντας στο ΝΒΑ και στους Πόρτλαντ Μπλέιζερς. Η πρώτη του χρονιά στην άλλη του Ατλαντικού δεν ήταν αυτή που περίμενε (7,6 πόντοι σε 12,6 λεπτά) και βάλθηκε να αποδείξει την αξία του στο Παγκόσμιο της Αργεντινής, όταν και ανέβηκε στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου.
1991: Στη συνέχεια έγινε ανταλλαγή και μετακόμισε στο Νιου Τζέρσεϊ όπου άρχισε να κάνει πράγματα και θαύματα! Έχοντας ανακτήσει την αυτοπεποίθησή του ανέβασε τους αριθμούς του στους 10,2 πόντους σε 16,6 λεπτά συμμετοχής.
1992: Ο Ντράζεν είναι ο πιο βελτιωμένος παίκτης του ΝΒΑ με το υψηλότερο ποσοστό ευστοχίας στους γκαρντ και με 20,6 πόντους σε κάθε ματς. Μάλιστα είχε καθιερωθεί το «Petro for three, got it!» κάθε φορά που ευστοχούσε σε σουτ τριών πόντων. Το καλοκαίρι της ίδιας χρονιάς οδήγησε την Κροατία στο ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης, χάνοντας στον μεγάλο τελικό από την –μία και μοναδική- αυθεντική ντριμ τιμ.
1993: Ο Πέτροβιτς στο απόγειο της καριέρας του. Συγκαταλέγεται στην 3η καλύτερη πεντάδα του ΝΒΑ, ενώ είναι ο πιο εύστοχος παίκτης στα τρίποντα έχοντας κατά μ.ο. 22,3 πόντους. Παρά την εκπληκτική σεζόν που είχε πραγματοποιήσει στο καλύτερο πρωτάθλημα του πλανήτη, το είχε πάρει απόφαση. Ήθελε να αφήσει το ΝΒΑ και να επιστρέψει στην Ευρώπη για λογαριασμό του Παναθηναϊκού... Όμως η μοίρα είχε αποφασίσει αλλιώς...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου